KIYAMETİN SIFATI, CENNET VE CEHENNEM BAHSİ
NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
35 - (2795) حدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة
وعبدالله بن
سعيد الأشج
(واللفظ
لعبدالله).
قالا: حدثنا
وكيع. حدثنا
الأعمش عن أبي
الضحى، عن
مسروق عن خباب
قال: كان
لي على العاص
بن وائل دين.
فأتيته
أتقاضاه. فقال
لي: لن أقضيك
حتى تكفر
بمحمد. قال
فقلت له: إني
لن أكفر بمحمد
حتى تموت ثم
تبعث. قال:
وإني لمبعوث
من بعد الموت؟
فسوف أقضيك
إذا رجعت إلى
مال وولد.قال
وكيع: كذا قال
الأعمش. قال
فنزلت هذه الآية:
{أفرأيت الذي
كفر بآياتنا
وقال لأوتين مالا
وولدا} [19 /مريم /77]
إلى قوله:
{ويأتينا فردا}.
{35}
Bize Ebû Bekr b. Ebî
Şeybe ile Abdullah b. Saîd EI-Eşec rivayet etliler. Lâfız Abdullah'ındır.
(Dedilerki): Bize Veki' rivayet etti. (Dediki): Bize A'meş, Ebû'd-Duhâ'dan, o
da Mesruk'dan, o da Habbab'dan naklen rivayet etti. Habbab şöyle demiş:
Benim Âs b. Vâil'de
alacağım vardı. Onu almak için kendisine gittim de bana :
— Muhammed'e küfretmedikçe sana asla bir şey
ödemem, dedi. Ben de kendisine:
— Sen ölüp sonra dirilinceye kadar, ben
Muhammed'e asla küfredemem, dedim.
— Ben öldükten sonra dirilecek miyim? Öyleyse
mala ve çoluğa-Çocuğa döndüğüm vakit sana borcumu öderim, dedi.
Veki demişki: A'meş de
böyle söyledi, dediki: Bunun üzerine şu âyet indi:
«Bizim âyetlerimize
küfredene ne dersin. Bana mutlaka mal ve çoluk çocuk verilecektir, dedi.» Âyet
tâ:
«Bize yalnız başına
gelecektir...» cümlesine kadar inmiştir.
36 - (2795) حدثنا
أبو كريب.
حدثنا أبو
معاوية. ح
وحدثنا ابن
نمير. حدثنا
أبي. ح وحدثنا إسحاق
بن إبراهيم.
أخبرنا جرير.
ح وحدثنا ابن أبي
عمر. حدثنا
سفيان. كلهم
عن الأعمش،
بهذا الإسناد،
نحو حديث
وكيع. وفي
حديث جرير:
قال: كنت قينا
في الجاهلية.
فعملت للعاص
بن وائل عملا.
فأتيته
أتقاضاه.
{36}
Bize Ebû Kureyb rivayet
etti. (Dediki): Bize Ebû Muâviye rivayet etti. H.
Bize İbni Numeyr de
rivayet etti. (Dediki): Bize babam rivayet etti. H.
Bize İshâk b. İbrahim
dahi rivayet etti. (Dediki): Bize Cerir haber verdi. H.
Bize İbni Ebî Ömer de
rivayet etti. (Dediki): Bize Süfyan rivayet etti. Bu râvilerin hepsi A'meş'den
bu isnadla Veki'in hadîsi gibi rivayette bulunmuşlardır. Cerir'in hadîsinde :
«Dediki: Câhiliyyet devrinde demirci idim. Âs b. Vâile bir iş yaptım da, ondan
alacağımı istemeğe gittim.» ibaresi de vardır.
İzah:
Bu hadîsi Buhari,
«Buyu'», «Tefsir» ve «İcâre» bahislerinde; Tirmizî ile Nesâî
«Kitâbu't-Tefsir»'de muhtelif râvilerden tahric etmişlerdir.
Âs İbni Vâil câhüiyyet
devrinin zındıklarmdandır. Mukâtil'in beyânına göre Hz. Habbab kuyumcu imiş. Âs
îbni Vâile zînet yapmış. Ücretini isteyince: «Siz cennette ipek, altın, gümüş
olduğunu söylemiyor musunuz?» demiş. Habbab: Evet! cevâbını vermiş. Öyle ise
aramızda buluşacağımız yer cennet olsun, demiş. Ve onunla alay etmiş. Bunun
üzerine hadîsde zikri geçen âyet-i kerîmi İnmiştir.